19.12.2010

Hoşgeldin #66!

66 numarayı en son şimdilerin 10 numarası giyiyordu, çok seviyorduk onu o zaman. Ancak ne vakit 66'yı bıraktı, o zaman bendeki ve çoğu kişideki sevgi nefrete evrildi. 10 numaranın ağırlığını kaldıramadı denebilir, zaten şımarıktı iyice şımardı denebilir, isteyen istediğini desin, sevmiyorum ben şimdiki 10'u.

Hep o 66'yı özledik, keşke tekrar öyle oynasa, altyapıdan bir anda çıkan küçük adam olarak kalsa dedik ama köprünün altından akan suyun haddi hesabı yoktu artık.

Bugün maçı izleyemedim, yani izledim de 57'den sonrasına yetişebildim işim ancak bitebildiği için. Maçla ilgili teknik, taktik, analiz yok o yüzden. Batu, Deniz veya Demir yazar onu isterlerse. Benim derdim Anıl Dilaver.

57'den 94'e kadar, 37 dakika izledim Anıl'ı. Baros yokken izlediğim en iyi forvet performansını izledim son 2 yılda. Buna Nonda'nın hat-trickleri ve geçen kış Kewell'ın mükemmel formu da dahil. İhanet ettim belki Kewell'a ama yalan yok, o dönem performansına tapmıştım ama bugün Anıl onu da unutturdu. 2 yıldır bekliyoruz oynasın diye ve yeni oynayabildi ve her şeyden önemlisi altyapıdan yetişme bir genç. Gol ve goller ile başlayacağını biliyorduk, öyle de oldu. Hatta benim gördüğüm bölümde 1, görmediğim bölümde de 1 olmak üzere toplam 2 tane gollük pas varmış.

Aydın'a at dediği pozisyon çok anlamlıydı. Konya'da kariyer yapmaya başlamıştı Aydın, ilk maçında son dakika golüyle 3 puanı kazandırdı. Kariyerinde ilk kez profesyonel kademede gol atıp aferini aldığı statta bu kez golü kaçırıp sayısız küfürün odağı oldu, fazlasıyla ironik, anlamlı, ilginç.

Konya'da Aydın'ın doğuşunu izlemiştik, Uğur'un ise bitişini... Umarım Anıl ikisinin yolundan değil bambaşka bir yoldan gidip Uğur'un sakatlığını da Konya'da doğup yok olan Aydın'ın da Konya ile ilgili kötü anılarını unutturur insana. Yürü be #66!

Ayrıca, çok yazmaya gerek yok, adamsın ulan #19, adamsın ulan Lorik!

18.12.2010

NTVSpor...

NTVSpor.net'in son bombası huzurlarınızda... Hayır sonra konuşunca da konuştu oluyoruz...

Laptop Sorunu...

Bloga bu ara pek dokunamıyor olmamın sebebi laptopumda sorun olması. Asus X59SL modelini kullanıyorum ve hem sağ hem sol menteşeleri kırıldı. Komple menteşesinin değişmesi lazım ama bir sonuç yok 1 haftadır uğraşıyor olmama rağmen. Nasıl ve ne şekilde bir yardım alırım da bu modelin menteşesini bulurum bilmiyorum..

Yazının devamına ekşiduyuru(ekşi sözlük duyuru/ilan servisi)'ya yazdığım yardım yazısını ekleyeyim bitireyim:

asus x59sl 226dv model laptopun sag-sol menteseler gitti biri kasadan yani dıstan, digeri de icten kırıldı.

yani komple mentese degisecek ancak izmir'de cankaya'da sordugum tum teknik servisler bulunca ararız gelirsiniz hemen takarız demelerine ragmen 4-5 gundur ses yok ki bu haftasonuna kesin yetisecegini soylemisti hepsi.

laptopu surekli kullanan ve ara sıra tasıması gereken biriyim ama ekran bir yere dayalı halde kalmadıgı surece durmuyor, o yuzden tasıyamıyorum bir yerlere..

lafı uzatmayayım, bana cıkma bir asus x59sl lazım mentesesi saglam olan veya yeni sıfır mentese lazım bu modele uygun.

asus'un f3 ve a3 kasa modeline uygun menteseler buna olmuyor, o yuzden bulmak cok guclesti..

nasıl ve ne sekilde bir yardım olur bilmiyorum ama su sorunu cozmek zorundayım artık, laptopu 1 haftadır duvara dayalı halde kullanmak hic hos bir durum degil..

~

Olay bu.. Buraya da yazdım girdim ki belki bir şekilde yardım eden çıkar. Asus'a yollamak istemiyorum çünkü en az 15 gün beklemem gerektiğini söylediler. En az 2 hafta, muhtemelen de 3-4 hafta arası laptopsuz kalmayı göze alamam, parçayı bulup İzmir'de yaptırmam veya İstanbul-Ankara'da parçayı bulan birine laptopu yollayıp ertesi gün parçayı taktırıp geri yollatmam lazım.

Yardım ederim diyen olur umarım..

16.12.2010

Carlos Tevez Situation


Carlos Tevez has been hitting up the UK Charts lately with his debut single titled "Lemme Out!". Even though the composer is no one but himself, how come even people like us (who used to call ourselves as "footy romantics") still can't believe how Tevez puts his emotions beyond pounds? He is a captain of an EPL team, which proved themselves this year as "one of the big fours" and also the highest paid player in squad getting the maximum wage he can out of his contract.

As a Celtic supporter, Liverpool fan and a guy having a sympathy on Newcastle United, I have no strings attached to Man City or whatsoever except "the man" Noel Gallagher, still CAN understand the feelings of Tevez in his "so called" last days at the city of Manchester.

Dedicaton is the famous word amongst the fans of each club these days. Before the time, there were some players who'd have thought to "give his life" for the crest and the uniform, such as Paul McStay in Hoops, King Kenny in Liverpool and Shearer in Newcastle. Examples can be spreaded more as each club used to have their own cult hero, however I would like to give my own players from my very best teams. These players have started to extinct these days, and the examples such as Del Piero, Totti, Gattuso in Italy and Gerrard, Carragher, Giggs, Scholes and Terry in England have become each one's proudest hero, many time leading the team spirit beyond the trophies.

Before going in the reasons and possible scenarios of himself as Tevez, just for a second think about as a City fan, and tell me who have been recently your greatest cult hero, during the days while each other team has it's own. After a long long time, City have found a guy who truly dedicates himself on and off the pitch for Man City and even kisses the crest after scoring a beatiful volley from 20 yards out. Now this guy is about to quit and the bosses of city (I believe) has nightmares about filling his space after his gone... Is it truly about Mancini and his tactical plays? I don't think so, considering the amount of goals he has put in the net during his services under the Mancini management.

This time, to understand the situation, we should put ourselves in Carlos' shoes and act that way. You are a young and very talented Argentinian, probably from a poor family around the suburs of an Argentinian city, trying to breakout his name in Brazil after having a successful spell in one of the biggest clubs in Buenos Aires.the location of the country, plus the cultural style of living have adopted you to become what you are right now. Then the fame calls you for English football, first harder than you'd have thought, but manage to put his name with lately a low level club of North London. After a good spell at West Ham, you got to work with one of the thoughest managers, Sir Alex, still putting your name up front with the likes of Berbatov and Wayne Rooney.

Then comes the big deal, as the main rivals Man City has been bought by some rich guys who would like to turn the city as the Manchester's main team. During the transfer window, the names like Torres, E'too, Ibrahimovic have been rumoured. Then they get to buy Tevez, by welcoming him with the banners saying "Welcome to Manchester". Everything was perfect for Tevez, like riding a unicorn under a rainbow through the land made up of chocolate.

However, if you think some examples of South American players, you can see that they tend to just play football to enjoy themselves and the ones in the stadium. Players like Ronaldo, Adriano and Robinho have returned back to Brazil after some remarkable years in Europe. Some might say that South-Americans have different type of weather down there and have problem with adapting the English weather somehow. I think this idea is not applicable of weather, as he might have left earlier if it was this reason, also he should have performed a lot non-satisfying games with much less dedication as he has shown the opposite so far.


What about the competition? Well, this year as Bellamy has left for childhood heroes Cardiff, Santa Cruz is not even an option, only Adebayor seems as the one that can take him on. What about Jo? Come on, this guy couldn't even done well at either Everton or Turkish Giants Galatasaray when he was on loan. So, Tevez knows that he is the best (and probably only) option as a striker and he knows that he will play in first XI as long he is fit. What about the football being played in EPL? Well, he is fast (check), energetic (check), strong (check) and has an ability to score from everywhere (check). Mentioning that he is strong, he has proven himself by making the club doctors even forgetting his name. Therefore the football style is not an option for his transfer request as well.
Then comes the drama. Tevez has admitted that the main reason for leaving, which he “doesn’t get on well with someone in the club office”. Every eye has turned on to Mancini after his words, however it’s been soon revealed that “someone” is in the club Management. It’s been also told that this guy is Man City’s chief executive, Garry Cook. Cook has been in trouble with Player’s Advisor Kia Joorabchian, exchanging words in every possible ground. Kia last said that “Cook thinks he is bigger than Tevez”, but behind these words of him, we understood that Cook never gets into any kind of conversation with Tevez or any player with usual daily-life related problems. Tevez is lack of English, living in a city that quite 50% hates you and got no one to share his problems to get relieved. Then as he comes up and declares he will be “either leaving or retiring”, with leaving no door open for City and everybody is suddenly on him, persisting him to stay. “It will be another topic to explain who Kia Joorabchian is, however you can just google him and understand what he is up to with either Tevez or Garry Cook.”

However, the situation also has similarities with the Rooney deal which had happened on the other side of the town, with everyone (even the die heart Rooney fan) expected him to leave the club. What happened then? He stayed, he got his wage up. Meantime on that side Sir Alex is more convincing than Mancini, but as we have previously said, money speakes.

There is no other club that can offer Tevez more than he got paid in City, and also there is a minor chance that he can increase his wage in City with a new contract, so he has requested the transfer may be for a new contract with City, making him earn more than £280,000 he is getting now. I really don’t want to believe this scenario however last indication of Wayne Rooney proved this way.
If a player like Tevez has said that the situation is “broken and beyond repair”, that could mean that even money is not an option to fix whatever is broken. We could see him getting back to either Argentina or Brazil, or may be he will try his chance in Spain whatsoever.

And, I think these will be the last games of Tevez (if he plays) under the sky-blues, so enjoy it while you can… However, Oasis legend Noel Gallagher still believes that he will stay… He should dedicate him the song “Don’t Look Back in Anger” after he’s gone…


Deniz "McDennis" Kalibcioglu / 15.12.2010

15.12.2010

İzmir Ayazı - Kings of Leon


Sabah 7.35 kalkış saati her gün. Hava açık, kuru bir soğuk var. İnsan suretinin yuvarlaklığından dışarıya doğru uzayan bilimum organların (kulak, burun) hissedilmemesi olağan. Atkı dediğin boğazını sarıyor. Bere dediğin kafayı... Hadi diyelim kulaklara da bir çare buldun ama burun.. Çaresiz nefes alıp vermeler...
Her sabah aklıma "Üşüyoruz Reyiz!" aforizması gelirken, bu şarkı içimi ısıtıyor...
Kings of Leon, adını çoğumuzun sadece Jack Daniels şişesi üzerinde gördüğümüz, Tennessee'de kurulan bir grup, Southern Rock tarzını benimsemişler..İç ısıtıcı...
Fazla uzatmak istemiyorum, şarkının ismi Cold Desert ve en can alıcı sözleri ise; "Jesus don't love me, no one else ever carried my load"...
O bunu derken ben İzmir ayazında metroya doğru yol alıyordum..

http://www.youtube.com/watch?v=bWkYu-hYTZs

13.12.2010

Galatasaray:0 - Gençlerbirliği:2 / Kötü Son


Sonu kötü biten bir film gibi her şey. 2010 yılı adeta kabus gibi noktalandı Galatasaray adına. Bunun sebebi ise yine eksiklikler. Takım o kadar yetersiz ki, bir adam çıkıp sazı eline almaktan çekiniyor. Herkes mental olarak çökmüş durumda. FM'deki moral durumu gibi herkes very low bir şekilde dolaşıyor. Bu durumda da ne düzgün bir top oynayabiliyorlar ne sonuca gidebiliyorlar. Futbolcuların yaptıkları tek şey sahada yaptıkları içi boş mücadele.

Yine saçma sapan bir gol yiyerek başladık maça. Hurşut'un golünü küçümsemek istemiyorum, ama Ufuk'un yediği golü çok az kaleci yiyebilir. Kapattığı köşeden bu kadar aciz bir şekilde gol yenmez. Orhan Şam'ın golünde yine suçu vardı. Sadece ayakta durmayı becerebilse o golü yemezdi. Ufuk çok kötü bir kaleci değil. Ama o refleksiyle, pozisyon tutuşuyla Galatasaray'da ilk 11'de oynamayı hak etmediğini gösterdi. Bu maçla birlikte benim gözümden düşmüş değil. Asıl bunu Nobre'nin attığı biri faul yaptığı gerekçesiyle sayılmayan 2 kafa vuruşunda anlaşılıyordu zaten. O kafa toplarını tutamayan bir kalecinin, kapattığı köşeden goller yiyen bir kaleci yetersizdir. Yerine Aykut oynasın demiyorum. Sadece Galatasaray'a yakışan bir kaleci gelmeli artık. De Sanctis'i çok eleştirdik, ama takımda öyle kaleciler yer aldı ki mumla arıyoruz kendisini.

Kaleci bahsini kapatırsak, tüm sezonda olduğu gibi takım reaksiyon gösteremedi. Sadece boş koşuyorlar, boş boş yüklenmeye çalışıyorlar. Hayret ediyorum bu sezon hala fark yemedik. Bu da diğer takımların yetersizliğindendir. Hele de bu kadar erken öne geçen bir takım rahatlıkla fark atabilirdi. Çünkü gol yedikten sonra kimsede şuur kalmıyor. Kimse geri gelip top dağıtmaya çalışmıyor. Ayağa adam akıllı pas atmaya bile çalışmıyor. Düşündükleri tek şey oyunu kanata yayıp forvete topu doldurmak. Yani oldukça basit yapılabilecek ama golün gelmesi açısından oldukça riskli bir durum. Hele de Pino'ya kesilen toplara acıyorum. Niye yapılır bu? İki stoper arasındaki Pino'ya neden top kesmeye uğraşılır? Kanat oyuncularına sormak istediğim soru budur? Gerçi Batdal girdikten sonra ne oldu? Yine boş mücadele.


Şu takımın orta sahasında 90'ar dakika oynadı Ayhan ve Barış. Yemin ediyorum bir taraftar olarak akıl sağlığımı yitireceğim. Yahu neden hala şu adamlara sabır ediliyor? Bu adamlar koskoca maç boyunca kaç tane olumlu pas attı? Tabii olumlu pas olarak özellikle ileriye attıkları paslardan bahsetmek gerek. Hala şu adamları yeterli gören zihniyeti takımda görmek de istemiyorum.

Evet geldik Hakan Balta'ya. Gidiş biletini kestirdi zannedersem. Öyle kötü bir sezon yaşıyoruz ki futbolcularımızdan bazıları ruhsuz ruhsuz oynuyor, bazıları içi boş mücadele ediyor, bazıları sadece güzel küfür edebiliyor, bazıları sadece topuğuyla top kontrol edebiliyor, bazıları bilerek gol yediriyor takıma Hakan Balta ise o giydiği formayı reddediyor. Oyundan çıkmak istiyor. Liselilerin harçlıklarının katkısıyla yapılan, nice büyük zaferlerin kazanıldığı bu stadın son lig maçında adam, kanadını koridora çevirdiği yetmiyormuş gibi bir de o kutsal formayı giymek istemiyor. Bu ruhsuzluk değildir. Buna başka şeyler denir.

Evet işte böyle noktalandı Sami Yen'in son lig maçı. Diyecek fazla da bir şey yok aslında. Denilecek tek şey YAZIK!

9.12.2010

Ali Sami Yen'deki Son Lig Maçına 3 Hediye Bilet!

Efsane statta son maça geldik, artık bundan sonra bir tane bile lig maçı oynanmayacak onlarca şampiyonluğa sahne olan Ali Sami Yen Stadı'nda. Efsanenin son lig maçına tanıklık etmek için GSBilyoner desteği ile tam 3 tane bilet hediye ediyoruz. Resmi olarak sondan bir önceki maçta, lig maçı olarak ise son maçta orada olma fırsatını kaçırmak istemeyenler için sorumuz geliyor:

Ali Sami Yen'de bir Şampiyonlar Ligi maçında gol atan son Galatasaraylı oyuncunun ismini istiyoruz sizlerden. (Ön elemeler değil grup veya sonraki aşamalar dikkate alınmalıdır)

Doğru cevap veren 1, 5 ve 10. kişiler bilet kazanacaklar ve 11 Aralık 2010 Cumartesi günü Galatasaray-Gençlerbirliği maçında tribündeki yerlerini alacaklar.


Cevaplarınıza GSBilyoner üye numaralarınızı eklemeyi unutmayınız. GSBilyoner üye numarası olmayan cevaplar geçersiz sayılacaklar, onaylanmayacaklar.

GSBilyoner üye numarası olmayanlar da buradan üye olabilir: http://www.gsbilyoner.com/

5.12.2010

Kasımpaşa:0 - Galatasaray:3


Üst üste gelen kötü sonuçlardan sonra elbette kritik bir karşılaşmaydı. Aynı şekilde 14 haftada 8 puan alabilen Kasımpaşa da çıkış arıyordu. Ama anlaşılan o ki Kasımpaşa son sıradan kurtulmak için tıpkı Galatasaray gibi devre arasında neredeyse her mevkiiye bir transfer yapması gerekiyor.

Maç olağanüstü hızlı başladı. Sabri'nin direkten dönen topu falan epeyce heyecanlıydı ilk 2 dakika. İlk gole kadar Galatasaray, gole daha yakın olan taraftı ki Kewell yine hiçbir Türk futbolcusunun atamayacağı bir kafa golü attı. İkinci yarıya kadar Kasımpaşa biraz daha dengelemiş olsa da Pino ikileyince takım rahatladı.

İkinci yarı Ersen Martin'in olmayışı Kasımpaşa'nın atak yapıyor gibi görünmesine neden oldu. Gökhan Güleç tamamen Neill ve Gökhan arasında kayboldu. Bu arada Galatasaray Kasımpaşa'nın fazla açılmasıyla bol bol pozisyon buldu. İçlerinden bir tek Hakan Balta'nın vücuduyla vurabildiği pozisyon gol oldu. Çok benzer bir pozisyon 5 dakika önce Barış'a denk gelmişti. Ama tabii ki Barış'ın çeşitli mental eksikleri o golü atamamasına neden oldu. Sadece o pozisyonu izlemek bile biz Galatasaraylıların neden bu adamı sevmediğini gösteriyor.

Maçın kahramanı bence Sabri'dir. Adam ısrarla güzel oynuyor. "Ben çok iyi bir sağ bek oldum" diyor. Seneye kurulacak takımda ilk Sabri'nin ismi yazılmalı. Sabri'nin dışında Gökhan da resmen iyi oynadı. Takımımızın güzel yeniçerilerinden Servet yerine ne kadar yetersiz de olsa Gökhan'ı hiç olmazsa şu kalan 2 maçta oynatmak gerek. Adam en azından bilerek gol yedirtmiyor. Pino çok kaçırdı. Eğer kendisine her sinirlenildiğinde delirmek yerine söz dinlerse gol vuruşunu ilerletirse çok önemli bir yıldız olacak. Adamdan resmen potansiyel fışkırıyo. Umarım bunu kullanabilir.


Dün yine bence takımın en kötüsü Ayhan'dı. Ya arkadaş bir insan bu kadar mı dikine pas atma özürlüsü olur. Resmen geriye oynayacağım ben diye kendini şartlamış. O Barış'ın kaçırdığı pozisyonda sol kanada topu yönlendiren Ayhan'dı. Aslında o pozisyonda hangi futbolcu olsa kaleye şut çekerdi. Bomboş pozisyon şut çekmesi lazımdı da. Ama baktı onu yapamıyor. Zorla sol tarafa pas attı. O da pozisyon oldu neyse ki harcanmadı pozisyon. Bu adam Galatasaray'a yakışmıyor.

Kasımpaşa çok zayıf bir takım olmuş bu sene. Yine güzel futbol oynamaya çalışıyorlar. Toplu hücum toplu defans yapmaya çalışıyorlar. Fakat iyi futbolu kötü futbolcularla oynamaya çalışınca yeterli olmuyor. İyi takviyeler yapılırsa bu takım düşmez. Belki seyircisi falan az, ama düşmemeli de. Türk futbolunun ilerlemesi için kasaplık yapan takımlar yerine futbol oynamaya çalışan takımların bulunması gerekiyor.

Kasımpaşa maçı bir gösterge olur mu? Bilmiyorum. Haftaya Gençlerbirliği maçı ile takım tekrar bir testten geçecek. Aslında Hagi geldikten sonra zaten takım kıpırdanmaya başlamıştı. En azından oyuncular hayalet gibi ortalıklarda gezmiyor. Fakat Hagi'nin şanssızlığı çok zor bir fikstüre denk gelmiş olmasıydı. Açıkçası haftaya da bir galibiyet bekliyorum. Devre arasında yapılacak transferlerle takımdaki ruhsuz futbolcu sayısı azaldıkça ve kalite yükseldikçe en azından Avrupa Ligine kalınabilir. Bu arada ne çok ağzından salya akıtıp "düşeceksiniz keh keh keh" gibi gevrek gevrek gülen insanlar varmış. Türkiye'nin en başarılı kulübünü başarısız halde görenler resmen orgazm oldular. Kanat Atkaya'nın da belirttiği gibi şimdi Galatasaraylı olmanın tam zamanı.

2.12.2010

Bu Hafta Ne Oldu?


Geçtiğimiz hafta içi umulmadık bir hareketlilik ile geçti El Clasico öncesi. İnternet ortamlarında öylesine tartışmalar yaşandı ki, eminin İspanyollar bu maçı böylesine bir başlık altında değerlendirmemişlerdir.
Yine geçtiğimiz aylarda internet ortamlarında, yurtdışında takım destekleyen, futbola farklı bir gözle bakıp bu oyunun her noktasına bir anlam yüklemeye çalışan, oyunu olduğu gibi kabullenmeyip perde arkasına kafasını uzatan insanlara “dilenci” ismini takan kimiler, büyük tartışmalara sebep oldular. Bahsettiğimiz “dilenci” kelimesi ise, ünlü yazar Eduardo Galleano’nun kaleme aldığı “Gölgede ve Güneşte Futbol” isimli kitabın giriş cümlesinden geliyor aslında. Bir çırpıda, nefes almadan bitirdiğim kitabın ilk sayfasında şu sözlerle karşılıyor yazar bizi;

Ben bir futbol dilencisiyim. Dünyanın dört bir yanını dolaşıyor, stadyumlarda yalvarıyorum: Tanrı aşkına güzel bir maç!"

Günümüz gelişen koşullarında stadyum dolaşmak yerine, kanallar arası dolaşıyoruz televizyonda. Ve bizler de yalvarıyoruz, güzel bir maç için. O nedenle futbolu elindeki şekere sıkı sıkıya tutunan bir çocuk heyecanı ile izliyoruz. Bahis oynamamamıza rağmen, desteklediğimiz takımın gollerinde çılgın gibi seviniyoruz. Bu hafta oynanan maçlara hızlıca değinip, hafta başındaki El Clasico ile ilgili öncesi-maç -sonrası şeklinde bir değerlendirme ile bitirelim. Öncelikle bu hafta sonu geçmiş dönemlerden ziyade daha az maç izlediğimi belirtmeliyim, bu nedenle özet biraz daha kısa olacak.
İngiltere’den başlayalım yine. Zira heyecan üst düzeyde, belirsizlik de cabası. Üst üste yaşadığı puan kayıpları ile “kötü gidiyor” izlenimi yaratan, fakat mağlubiyeti bulunmayan Manchester United, Blackburn’u ağırladı Rüyalar Tiyatrosunda. Bana göre şu anda aktif olarak futbol oynayan forvetler arasında Real Madrid’li Higuain ile birlikte (hatta ondan daha fazla) underrated bir oyuncu olan Berbatov, inanılmaz yeteneğini maç boyunca sergiledi bizlere. Underrated’ın anlamını biraz daha açacak olursak, “bir oyuncunun gerektiği değeri, ilgiyi, olanağı görememesi” olarak düşünebiliriz. Berbatov, en son Liverpool maçında attığı röveşata golü ve sanat eseri oyununu hat-trick yaparak bitirmişti, ondan sonra rotasyonu sıkca kullanan Ferguson’un yanındaki koltukta oturmuştu, Hernandez, Macheda ve Rooney üçgeni ile birlikte.



Bu maçta patlamasını yaptı ve 3 sezondur arkadaşlarımla ısrarla kavga ettiğim adam sonunda bana ödülümü verdi. Artık haklıydım ve Manchester United’ı sevmememe rağmen, Berbatov’un komple bir golcü olduğunda halen ısrarlıyım. Hissettirmeden, kendisini sıkmadan gol atıyormuş havası var. Sanki yorulmuyor, yaptığı işi hem seviyor, hem sevmiyor gibi. Ama asla antipatik değil. Blackburn maçını 7-1 kazanan Man U’da, 5 gol Berbatov’dan geldi ve adeta Old Trafford’da bir filarmoni orkestrasının yapacaklarının hepsini tek başına yaptı. Keman da ondaydı, viyolonsel de, üflemeli, vurmalı, tüm çalgılar onun elindeydi. Tabii takımın “Herbert Von Karajan” rolünü 24 senedir başarı ile üstlenen bir Ferguson gerçeğini de Berbatov’un bu çıkışında göz ardı etmemek gerek.
Manchester United maçlarında saha içinde Berbatov ve Fletcher’ı (oynadığı zamanlar Giggs de) izlemek bana büyük keyif veriyor. Geçtiğimiz gece West Ham’dan 4 yemeleri biraz sürpriz olsa da, lig maratonunda en avantajlı takım gibi görüyorum onları.
Diğer Premier Lig maçı sevgili Okan abi’nin “Burjuvazi” Chelsea’si. Chelsea’ye karşı olan antipatik düşüncemin sebebi, küçükken aşı olmak için Okan Abi’nin muayenesine adım attığımda her yerin Chelsea objeleri ile dolu olması ile açıklanabilir. Aşı-Chelsea paritesi, korku olarak yerleştiği bünyede zamanla antipatikliğe dönüşmüş anlaşılan. Newcastle ile ilgili düşüncelerimi daha önce açıklamıştım. Oldum olası takımda İngiliz (veya Britanya kökenli) futbolcu sayının fazlaca olduğu ve futbolun o tarzda oynandığı takımları sevmişimdir. Newcastle bana aynı duyguları hissettiriyor. O nedenle Newcastle-Chelsea maçını üzerimde “Magpies” forması ile izledim. Andy Caroll gibi genç bir yetenek var, ligdeki gol sayısını 9’a çıkardı, yaş 21, boy 1.91. Önümüzdeki yıllarda İngiltere’nin milli takımdaki kozu olabilecek duruma gelecektir. Chelsea yine sayısız fırsatları harcadı, Newcastle takımdaki önemli eksiklere rağmen 1 puanı cebine koydu.
Premier Lig’in son maçı gönül verdiğimiz Liverpool’un, deplasmanda oynayacağı Spurs maçı idi. İyi bir hava yakalamıştı Liverpool, önemli eksikleri olmasına rağmen (Gerrard ) takım birlikteliğini sahaya yansıtabiliyor, Maxi Rodriguez ve Raul Meireles’in form tutmaları ve Kuyt’ın sakatlıktan dönmesi ile birlikte ileri uçta bolca pozisyon üretebiliyordu. Nitekim ilk golü Liverpool attı, bu sefer defanstan gelen Sktrel ile. İlk yarının sonlarına doğru önce Maxi, sonra Torres akılalmaz iki pozisyonu harcadılar. İkinci yarı daha hızlı başlayan Spurs önce Skrtel’in kendi kalesine attığı gol ile eğitliği yakaladı, sonra Defoe ile penltı kaçırdı, sonra da 90+’da Lennon ile galibiyeti aldı. Maçın dönüm noktası hiç kuşkusuz Spurs defansında eksikler olmasına rağmen 1-1’de Roy Hodgson’ın forvet çıkarıp yerine bek oyuncu almasıydı. Kontratakların etkili ismi Babbel ise kenardan hocasına anlamsız gözler ile bakıyordu o an.

Gelelim El Clasico’ya. Hafta boyunca iyice maçın havasına girmiştik, siyasi söylemlerden tutun da, Messi-Ronaldo karşılaştırmaları gırla gidiyordu. Hayatımda belki de ilk kez, ne istediysem oldu. İlk golü bir İspanyol değil, bir Katalan attı, Mourinho mosmor oldu, Barcelona 67% bir yüzde ile topun “sahibi” olduğunu ispatladı. Burada Mourinho’ya bir parantez açmak istiyorum. Bu zatı muhteremi ne Porto’da, ne Chelsea’de, ne de Inter’de sevmiştim, şimdi Real Madrid’e gelmiş, iyiden iyiye soğudum ben de. Fakat kendi egosunu Real Madrid egounun önüne koyunca bu hezimeti yaşadı. Aslında Dağhan Irak, Taraf gazetesindeki köşesinde çok güzel yazmıştı, “Kokuşmuş çağın plastik kahramanı” başlıklı yazısında. Orada her şey açık ve netti, Mourinho’nun biz ve bizim gibiler tarafından sevilmediğini anlamak için bu cümlelere dikkat lütfen; “Beni rahatsız eden Mourinho’nun küstahlığı, kendisinden daha zayıf gördüğü rakipleri aşağılamaktan haz duyması ya da futbolcularına kasti kırmızı kart görme talimatı vermek gibi vukuatlarının olması da değil aslında. Beni rahatsız eden José’nin şahsında bütün bunların meşrulaştırılıyor ve özendiriliyor olması. Bütün bunları yapıyor ama sonunda kazanıyor ya, bu yaptığı her şeyi meşru kılıyor. Büyük balığın küçük balığı yemesi bile değil mevzu, trolle avlaması, soyunu tüketmeye çalışması ve bunun işin gereği, başarıya giden mutlak yol olarak sunulması.” İşte bu nedendendir ki, Barcelona sevgimizin doruk yaptığı dönemlerde, Mourinho antipatisi de aynı oranda artıyordu. Maçı birçok kişi izlemiş, okumuş ve tartışmıştır. Sergio Ramos’un birebir “Real Madrid Çocukluğunu” içinden çıkarmasına sebep olan, milyon dolarlık ayaklara top göstermeyen Katalanlar, Nou Camp’a bir tarih daha yazmışlar, Mourinho’nun da egosunu düşünmesi için bir fırsat vermişlerdir.


Peki Barcelona Nasıl? Neden? Kim? Diye bir sürü soru geliyor aklımıza. Kaleden başlayarak Valdes, Puyol, Pique, Xavi, Busquets, Bojan birebir Katalan iken, Iniesta, Pedro, Villa, gibiler İspanyol, Messi ve Jeffren gibi oyuncular ise İspanya’ya çok ufak yaşlarda gelmiş durumda. Yani “parasını ne ise verelim, alalım” diye bir durum söz konusu değil, bir yetiştirme, eğitme durumu daha çok göze çarpıyor. Türkiye’den döverek kovduğumuz Rijkaard ve ekibi, bugünkü Barcelona’da çok ama çok önemli bir yere sahip iken, aslında tüm temeller bir Total Futbol uygulayıcısı olan Johan Cruyff’un o dönem Katalanlar için kurduğu planlı-programlı sistemin devamına bağlı. “La Masia” adı verilen altyapı sisteminde hem futbol, hem de kültür eğitimi alan genç yetenekler, ileriki yıllarda bu takıma uzun yıllar hizmet edebilecek hale geliyorlar, sonuç ortada zaten.

Maçtan sonra birçok futbol otoritesinin yaptığı yorumlar durumu gözler önüne seriyordu adeta. Genel olarak baktığımızda bir teknik adam veya bir futbolcu, kendi takımı dışındaki takımlar hakkında mütevazi açıklamalar yapar ve gözünde onları fazla büyütmez, büyütmek istemez. Ama bu kez futbol camiası, içindekileri tutamadı ve herkes kendi düşüncesini söyledi. Roma’nın kaptanı Totti; “Bu Barcelona karşısına, istediğiniz takımdan 3 tane aynı anda sahaya sürseniz bile, beraberliği zor kurtarırsınız” derken, Rangers teknik direktörü Walter Smith; “Hayatım boyunca binlerce maç izledim, bu kadar güzel bir futbol, bu kadar güzel bir oyun anlayışı görmemiştim” açıklamasını yaptı.

Ben ise tüm bunları, İzmir’de bir barda, üstümde Barcelona forması, yanımda Barcelona formaları giymiş arkadaşlarım, arkamızda Barca taraftarı İspanyol kız grubu, dev bir ekran ve biralar ile izlerken, içimden sadece şunları söylüyordum; “Tanrım, Eduardo Galleano’nun dileklerini bu akşamlık da olsa yerine getirdiğin için sana minnettarım”…

1.12.2010

Mini Çakallar & Elano

Yönetimden memnun değildik tamam da zihniyetin Mini Çakal düzeyinde olduğunu bilmiyorduk, Elano transferi ile öğrendik. Oyuncunun ilerleyen sezonlarda alacağı parayı ödemeyecekleri ile övünüp bunu kasaya kâr olarak ekleyen bir yönetim anlayışımız varmış.

Öylesine bir hava yaratıldı ki Elano'nun uzun vadeye yayılan bonservis ödemesinin kalan taksitleri de ödenmeyecek sanıyor insanlar. Bizim aciz yönetim bunu hesaplamakla uğraşmamış. Ödemeyeceği parayı ödeyip de geri almış gibi kazanç sağladık diye manşetten duyuran adamlar ödemek zorunda oldukları ve paşa paşa ödeyecekleri o paradan hiç mi hiç bahsetmiyorlar. Gerçi bunu kim düşünecek o da var, atıyorum her 10 taraftardan 2-3 tanesinin bile aklına gelmiş midir bu şey? Sanmıyorum.. 7 Milyon € verdik biz bonservise, hala yarısı veya daha fazlası ödenecek bunun. Hadi ödenecek tutar 3 Milyon € olsun şimdi gelecek parayla kapatmış olalım hesabı. Ya öncesinde verilen 4 Milyon € ne olacak?.. Nerdesinden tutsak elimizde kalıyor arkadaş.

Gece bir baktık Elano giymiş beyaz Santos formasını ve çıkmış karşımıza. Yönetim sağolsun adama 12.000$'lık borcunu bile ödememiş, resmi siteden onu anlıyoruz. Sen bunu bile ödeyeme, sonra çık attığın her adımın ardından 2012 ve kriter içerikli cümleler kur. Kime yedirmeye çalışıyorsunuz bu basiretsizliği çok merak ediyorum.
Elano'nun gidişi konusuna geçecek olursak da şunu söylerim ki ne üzüldüm ne sevindim. Üzülemedim çünkü 1.5 sezonda verdiği çok da katkı yok. Sevinemedim çünkü bulması gereken şansı ve güveni Hagi ile daha fazla bulmuştu. Belki işleri yolunda giderdi ama 1.5 yıldır tutmayan doku bu kez tutar mıydı o da belirsiz tabii. Kupa maçında Denizlispor karşısında sevindirmişti bizleri, orta sahayı kontrol etmesi yüz güldürmüştü ancak bir benzerini tekrar yapamadı. Hagi'den sonra kötü diye eleştirilecek bir maçı olmasa da çok iyiydi diye göklere çıkarılacak ilerisi için büyük umut beklenecek maçı da olmamıştı. Yani Elano'nun gönderilişi Misimovic olayındaki gibi ciddi problem değil. Misimovic 3 ay takımla beraberdi ve kadro dışı bırakıldı, Elano ise bir şey yapacak olsa 1.5 yılda yapardı sanırım. Tek sorun Elano'nun gönderildiği zaman, en azından Aralık ortasında maçların sonlanması beklenmeliydi. Şu kalan birkaç maçı atlatıp yollasak daha iyi bir hamle olacaktı gibi..
Mini Çakal ile başladık öyle bitirelim postu... Tanımayanlar da iyice tanımış olsun Mini Çakal'ı ki yönetime bunu derken ne demek istediğim anlaşılsın...

Bu Kez Şanslıydık: Juventus 1-1 Fiorentina


2 sezondur Juventus deplasmanlarında iyi oynayıp yenilen taraftık, şans golüyle Juventus kazanıp yolluyordu bizi evimize. Milan maçları da keza öyle geçiyordu deplasmanlarda, son maç buna yine güzel bir örnektir.

Bu sezon Milan maçı aynı havada gitse de Juventus deplasmanında kötü oynayıp puan aldığımızı görmek ilginç oldu. Belki de hep o beklenen şans dönmüştür. Şansla gelen gol ve Boruc'un kariyerinin en parlak maçlarından birini çıkarması derken kötü sezonda hiç olmazsa tribündeki taraftar için sezonun en önemli deplasmanından puanla döndü takım. Can sıkan eksiklerle bir şekilde gidiyoruz işte. Maçın üzerinden biraz zaman geçtiği için maç yazısı ile pek uzatmıyorum, zaten üstüne İtalya Kupası maçı oynadık..

  ©Artemio Franchi. Template by Dicas Blogger.

TOPO