Tour de France 2015 - 16. Etap

Gün geçmiyor ki Tour de France'ta Peter Sagan bir ikincilik daha kazanmasın... Dinlenme günü öncesi iki yokuşu aşıp Gap'a indi sporcular ama o iniş Tour tarihinin önemli noktalarından biriydi. Finişten önceki iniş en zorlu, en teknik isteyen inişlerden biri. İyi inen adamların burada avantaj elde etmeme imkanları yok, dikkatsizlikte ise acı kurbanlar vermeye sebep olabilecek bir iniş. Bu teknik inişin iki kazananı oldu: Peter Sagan ve Vincenzo Nibali. Sagan yine ikinciliği aldı etapta, Nibali ise çoktan noktayı koyup ilk 10'a razı olduğu Tour macerasında en azından kendini kanıtlayacak ve kim olduğunu hatırlatacak ufak bir performansın altına imza attı.

Etapta son tırmanış öncesi kaçış grubu neredeyse 20 dakika fark attı. Bir önceki gün ana grubun çok da zorlamayacağını beklemekte haklı olduğumu gördüm, Alpler'de dört tane acı dolu etap varken kimse Gap'taki dinlenme gününde kendini yormak istemedi. Kaçıştaki Peter Sagan, tırmanışları kaçış grubundan kopmadan almayı başardı. Kendisini sevmesem de takdir etmemek elde değil, en azından geçmişe oranla çok daha fazla mücadele etti yeşil mayo için. Sagan çok iyi inen biri olarak teknik inişte farkını ortaya koysa da Lampre-Merida'nın İspanyol bisikletçisi Ruben Plaza etabı alıp İtalyanların ilk etap galibiyetini getirdi bu sene. Rui Costa'yı erken kaybeden Lampre-Merida için Tour'daki amaç tamamlanmış oldu bence. Dağlarda bir etap daha çıkarırlarsa tamamen ekstra bir iş olur bu.

Önde bunlar yaşanırken arkada da genel klasman iddialıları diye laf girmek isterdim de şöyle toparlamak en doğrusu olacak: Froome'un sakatlanmadıkça kazanmama ihtimalinin bulunmadığı genel klasmanda ilk 10'un diğer iddialıları sert ve etkili ataklar yapmasalar da izleyenlere irili-ufaklı heyecanlar yaşattılar. Nibali yokuş aşağı akıp giderken herkes farkı açacağını biliyordu, keşke genel klasmanda biraz daha iddiası olsaydı da yaptığı fark bizi yerimizden zıplatsaydı diyor insan... Nibali'nin performansına sadece sakin bir "bravo, helal olsun" tebriğinden fazlası gelmedi. İnişte yürekleri ağza getiren olay Barguil ve Geraint Thomas arasında yaşandı. Geraint Thomas yine bir yokuşu genel klasman iddialılarıyla beraber hiç de zorlanmadan aldıktan sonra inişte Nibali'yi takipteydi ama aynı gruptaki Barguil az kalsın kariyerini bitiriyordu. Viraja dikkatsiz ve biraz da dik giren Barguil, Thomas'ı yolun dışına itti. Thomas telegraf direğine çarpmasa çok acı bir tabloyla karşılaşacaktık. Neyse ki korkulan olmadı, hem direğe çarpan Thomas fazla savrulmadı, hem de "uçurum" diyebileceğimiz bir derinlik yoktu, 1.5-2 metrelik yükseltiden sağ çıktı Thomas ve rahat rahat etabı tamamladı. Arada yayın motoru olmayınca Thomas'ı uzun süre göremedik ve başına bir şey geldi sandık, önce bisiklete bindiği haberi geldi, son kilometrede de kendisi ekrana geldi ve derin bir nefes aldık.

Adam gibi sert bir mücadele izleyebilmemiz için geriye sadece tırmanış mayosu, yani polkadot/puantiyeli mayo kaldı. O da dün Eurosport yayınında söylendiği gibi biraz sahipsiz kaldı. İlk hafta giyen Teklehaimanot dışında kimse mayoyu zorlamadı ki onun da dağlık etaplarda mayoyu savunacak gücü yoktu, devam etmek için şansını denemedi. Joaquim Rodriguez belki zorlar ama tahmin etmek güç, bir etap daha alıp gerisini umursamayabilir. Normalde iki kişi de olsa kapışırdı bu mayo için, şimdilik hiç atak ve istek görememek üzücü. Alpler'de genel klasman iddiası da kalmamışken bu mayonun heyecanını yaşamak güzel olurdu.

Son olarak, fotoğrafta da gözükeceği üzere Tour'un şeytanı, El Diablo lakaplı Didi Senft ikinci kez ekranlardaydı ve her zamanki gibi elinde yabasıyla peloton yanından geçerken deli gibi sıçradı. Bir gün Didi Senft olmayacak ve Tour'un bir parçası sonsuza dek eksik kalacak. Bu deliyi bir veya iki etapta bile olsa böyle tepinirken görmek farklı bir keyif veriyor insana.