15.06.2010

2010 DK: İtalya 1-1 Paraguay

Bir hayli geciken bir maç yazısı oldu ancak maçı dışarıda izleyip bir gün evvelden hesapta olan programın fazlasıyla dışına çıktığımız için eve gece 3'te gelip Ezel'i izleyip uyudum hemen. Maç yazmaya vakit kalmadı yani.

Öncelikle devrede oyundan çıkan Buffon'un durumuna açıklık getirelim: Siyatik sinirlerinde sıkışma olduğu için oyundan alındığını açıklamış doktoru. Yeni Zelanda maçına yetişip yetişemeyeceği de belli değil henüz.

Maça geçersek gözler Gilardino ve Montolivo'da oldu benim için. Takım ne kadar iyiyse Montolivo o kadar iyiydi dün gece bu maçta. Gilardino ise yanında Iaquinta isimli yontulmamış odunla değil Di Natale ile oynamaya alışkın bir isim. Böyle olunca hücumda Iaquinta'nın saç baş yolduran hareketleri iyice çekilmez hale geldi, Gilardino'ya istediği topları ulaştırması gereken adam genelde hızlı oynamak yerine topu kendi taşıyıp kendini ön plana çıkarmak isteyince olan İtalya'ya oldu.

İtalya'nın oyun düzeninde bir farklılık yok. 2006 Dünya Kupası'nda Lippi ile nerede bıraktıysak oradan devam ediyorlar. 2008'deki Donadoni faciasının izleri silinmiş, Lippi hemen eski karakterine sokmuş takımı. Ancak bunlar olurken Montolivo o takımdaki Pirlo görevini görmeliydi. Yine orta sahanın en etkili ismi oldu ancak yeterli değildi. Çok fazla geriye hapsedildi kaldı Montolivo. Kanattaki Simone Pepe'nin de çizgiden ayrılıp sonradan oyuna giren Camoranesi gibi ortaya destek verme yetisi olmadığı için orta alanda Montolivo-De Rossi ikilisi yalnızları oynadılar. Kanattakiler ayrı telden çalıyor, forvetler ayrı telden çalıyor. Orta saha da Dünya Kupası gibi bir organizasyonda iki tane adamla kupa kazandırmaya yetecek bir mevkii olamaz.

Sezonun parlayan isimlerinin kadroda olmasını anlarım ancak Iaquinta ne yapmış da İtalya'da oynamayı hak etmiş büyük bir merak konusu. Her kulvarda rezilleri oynayan Juve'den bu kadar fazla adamın ilk 11 oynaması İtalya ile ilgili umutlarımı bir bir köreltiyor. Ayrıca sezon içinde takımında parlayıp Juve'ye geçen hafta transfer olan Pepe'nin enerjik ama bal yapmayan arı tarzı oyunu da enteresan oldu. Maç boyu ne zaman Quagliarella ile Pepe değişecek diye bekledim ama olmadı bu. Bunun yanında Di Natale hamlesini bekliyor insan dört gözle ancak kenara gelen Iaquinta yerine Di Natale olunca bu tercih de anlamsızlaşıyor. Hepsini geçtim sıfırı tüketen, orta sahada De Rossi ve Montolivo'ya en ufak katkı sağlamayan Marchisio'nun şu takımda bir daha 11'de çıkmasını geçtim sonradan bile oyuna girmemesi lazım. Ayıptır arkadaş ya.

2006'da sonuna kadar güvendiğim ancak 2010'da pek arkasında olamadığım Marcelo Lippi açık ve net bir şekilde Juventus şakşakçılığı yapıyor milli takımda. Marchisio ve Iaquinta'nın bu kadar arkasında olmasını başka hiçbir şekilde açıklayamaz insanoğlu. Korkarım ki Di Natale-Gilardino ikilisi yerine hep Iaquinta'lı tercihler yapacak Lippi, umarım gerçek olmaz bu.

Juventus gibi enkaza dönmüş bir takımdan milli takım iskeleti yaratmaya kalkarsan Paraguay maçından daha beter sıçarsın Slovakya ve Yeni Zelanda önünde. Quagliarella oynamayacaksa, takımda mevcut isimler arasındaki en uyumlu ikili Gilardino-Di Natale birlikte oynamayacaksa, Marchisio ve Iaquinta sırf Lippi'nin Juventus sevdası yüzünden 11'de olacaksa İtalya bitmiştir, boşuna izlemeyin.

2 yorum:

kutay dedi ki...

pazzini...?

firat selcuk dedi ki...

adam milli takıma oturamadı gibi tam olarak ama 2012 de forma onun olmazsa cocugumu keserim.

  ©Artemio Franchi. Template by Dicas Blogger.

TOPO